ασκάριστος

(I)

-η, -ο (για γιδοπρόβατα) αυτός που δεν οδηγήθηκε στη βοσκή.

[ΕΤΥΜΟΛ. < α-στερ. + σκαρίζω «οδηγώ το κοπάδι σε βοσκή»].

————————

(II)

ἀσκάριστος, -ον (Μ)

ασφάδαστος*, χωρίς να σφαδάξει.

[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + σκαρίζω «πηδώ, πάλλομαι, σκιρτώ»].